ලංකා සමසමාජ පක්ෂය ප‍්‍රථම දේශපාලන සංවිධානයයි. ඇන්. ඇම්. පෙරේරා සමාරම්භක සාමාජිකයෙකි. ‘සම සමාජයෙන්’ තොරව ඇන්. ඇම්. ගැන කථා කළ නොහැකිය. ඔහු හා පක්ෂය අතර ඇත්තේ එකින් එක වෙන් කළ නොහැකි සම්බන්ධයකි.
නානායක්කාර පතිරගේ මාවින් පෙරේරා යන්න ඔහුගේ් සම්පූර්ණ නාමයයි. පියා නානායක්කාර පතිරගේ ඒබ‍්‍රහම් පෙරේරාය. රනවලගේ ජොහානා පෙරේරා මව වේ. සිය මාපියන්ට දාව 1905 ජූනි 06 දින ඇන්. ඇම්. මෙලොව එලිය දුටුවේය.
සාමාන්‍ය පවුලක උපන් ඔහු අධ්‍යාපනය ලැබීමේ භාග්‍ය වන්තයෙකු විය. කොළඹ ශාන්ත ජෝෂප් ගල්කිස්ස ශාන්ත තෝමස්, කොළඹ ආනන්ද යන විද්‍යාවලින් සිප්සතර හදාරනු ලැබිනි. පාසල් සමයේ ශිෂ්‍ය නායකයෙකු මෙන්ම කි‍්‍රකට් කී‍්‍රඩකයෙකුද විය. ඇන්. ඇම්. උසස් අධ්‍යාපනය ලැබුවේ එංගලන්තයේදීය. ඩී. ඇස්. සී. හා පී. එච්. ඩී. යන උපාධි ඔහු හිමිකර ගත්තේය. මේ නිසා ඔහුට ඇතැම්මු ‘ඩබල් ඩොක්ටර්’ යන නාමයෙන් ඇමතූහ. ඔහුගේ පශ්චාත් උපාධි අධ්‍යාපනයේ එක් අංගයක් වූයේ ‘පාර්ලිමේන්තු’ ක‍්‍රමයයි. විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනයේදී මුණගැසුණු මහාචාර්ය හැරල්ඩ් ලෑස්ති නිසා ඇන්. ඇම්. සමාජවාදියෙක් විය.
මෙරටට පැමිණි ඇන්. ඇම්. ශ‍්‍රී ලංකා විශ්වවිද්‍යාලයේ කථිකාචාර්ය ධූරයක් භාර ගත්තේය. අර්ථ ශාස්ත‍්‍ර පීඨාධිපති තනතුරක් ඇතිකරන ලෙස ඉල්ලා සටන් කළේය. එයට විරෝධය දක්වන ලද්දේ අධිරාජ්‍යවාදී ගැත්තකු වු ආචාර්ය මාස්ය. මේ වනවිට සූරියමල් ව්‍යාපාරය ඔස්සේ අධිරාජ්‍ය විරෝධී පන්නරයක් ඇන්. ඇම්. ප‍්‍රමුඛ තරුණ පිරිස ලබා සිටියහ. ඒ ඔස්සේ 1935 දෙසැම්බර් 17 දින ‘ලංකා සමසමාජ පක්ෂය’ පිහිටවනු ලැබීය. ආචාර්ය කොල්වින් ආර්. ද සිල්වා, පිලිප් ගුණවර්ධන, ඩොරික් ද සුසා, එස්. ඒ. වික‍්‍රමසිංහ යන තරුණ විප්ලවාදියෝ පක්ෂයේ සමාරම්භක සමකාලියෝ වූහ.
මෙසමයෙහි ප‍්‍රභූවරුන් රැස්වීම් ඇමතුවේ ඉංග‍්‍රීසි භාෂාවෙනි. 1934 දී ගෝනපල්දෙනියේ ගොවි රැස්වීමක් ඇන්. ඇම්. සිංහලෙන් ඇමතීය. සිංහල ප‍්‍රජාව අතරේ විශාල ප‍්‍රසාදයක් ඇතිවිය. මැලේරියා වසංගතයට ලක්වූ ජනතාවට සත්කාර කිරීමට ඇන්. ඇම්. තුන් කෝරළයට පැමිණියේය. ඔහු සමඟ දොස්තර වික‍්‍රමසිංහ හා ආචාර්ය කොල්වින් ආර්. ද සිල්වා වැනි උගත්තු වූහ. රෝගීන්ට ඖෂධ මෙන්ම ආහාර සඳහා පරිප්පු බෙදන ලදි. මේ නිසා ඇන්. ඇම්. ට ‘පරිප්පු මහත්තයා’ යන ආදර නාමය පටබැදුණි.
ඇන්. ඇම්. ‘සමසමාජය’ සමාරම්භයේදී ප‍්‍රධාන කරුණු දෙකක් සමාජගත කෙළේය.
ඒ ලංකාවට පූර්ණ නිදහස ලබා ගැනීම සහ සමාජවාදී සමාජයක් සඳහා කි‍්‍රයාත්මකවීමයි.
පූර්ණ නිදහස ඉල්ලා සිටීම රදල ක‍්‍රම්පදෝරු පන්තියට ඉවසා දරාගත නොහැකිවුණි. ඔවුන් අපේක්ෂා කලේ බි‍්‍රතාන්‍ය හා සහජීවනයෙන් පැවතිය හැකි දෙවෙනි රාජ්‍යයකි. ඇන්. ඇම්. ගේ පූර්ණ නිදහස් අරගලය ජනතාවට ආකර්ෂනීය සටන්පාඨයක් විය.
1936 දෙවන රාජ්‍ය තන්ත‍්‍රණ සභා මැතිවරණය සඳහා ඇන්. ඇම්. ඉදිරිපත් විය. සමසමාජ නායකයා රුවන්වැල්ල ජයගත්තේය. රදළකුල බලවන්නියක් වූ මොළමුරේ කුමාරිහාමි පරාජය වුණි. පැරන්නන් පවසන්නේ මෙය යුද්ධ ජයග‍්‍රහණයක් බඳු වු බවය. කෙසේ වෙතත් ඇන්. ඇම්. ගේ දිනුම පීඩිත ජනතාවට විජයග‍්‍රහණයකි.
ඇන්. ඇම්. ගේ විප්ලවීය ජීව ස්වභාවය අපූරුය. ඔහු තුළ ගැඹුරු මනාව භක්තියක් පිරී තිබුණි. සියලු අභියෝග හමුවේ පැවැති අචලභාවය ආදර්ශමත්ය. ඔහුගේ පරාර්ථ චර්යාවෙන් සමාජය ඒකාලෝක වුණි. මහා මානුෂ්‍ය ගුණයෙන් පිරී උත්තම පිරි උත්තම පුරුෂයෙකු විය.
1940 දී අධිරාජ්‍යවාදී ආණ්ඩුව ඇන්. ඇම්. හිරභාරයට ගත්තේය. කොල්වින්, පිලිප් හා එඩ්මන් සමරක්කොඩිද සිරගත වූහ. 1942 දී සිය දේශපාලන සගයන් සමඟ සිරෙන් පැන ඉන්දියාවට පලා ගියේය. යලි 1943 දී අත්අඩංගුවට පත් ඇන්. ඇම්. ප‍්‍රමුඛ පිරිස 1945 දක්වා හිරබත් කෑහ. ඔහු පූර්ණ නිදහසින් මෙහා කිසිවක් බලාපොරොත්තු නොවුනි. එය ‘සමසමාජයේ’ අනන්‍යතාවයයි. සිරගතව සිටියේදී, ශ‍්‍රී ලංකාවට නිදහස් අධ්‍යාපනය අවශ්‍ය ඇයි” යනුවෙන් ග‍්‍රන්ථයක් ලියනු ලැබීය.
හාල් සීනි ඇතුළු අත්‍යාවශ්‍ය භාණ්ඩ මිල ඉහළ දැමීමට එරෙහිව 1953 අගෝස්තු 12 හර්තාලය මෙහෙයවන ලදි. මෙහි අභීත සෙන්පතිවරයා වූයේ ඇන්. ඇම්. ය. එවක ප‍්‍රබල වූ එ.ජා.ප. ආණ්ඩුවේ පරාජය ඇරඹුණි. ‘සමසමාජය’ මෙහෙය වූ අරගලයට පිලිප් ගුණවර්ධන මහතාගේ සහ කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ සහය ලැබුණි.
1946 – 1947 කාලයෙහි ඇන්. ඇම්. ගේ නායකත්වයෙන් මහා වැඩවර්ජන පෙළක් මෙහෙයවන ලදි. රජයේ අනිසි නියෝග මායිම් නොකළේය. එය ඔහුගේ උදාර විප්ලවීය ජීවිතයේ ලක්ෂණයක් වේ. මෙම සටන්වලදී ;පාලිසිය සමඟ හැප්පීමට සිදුවිය. වරක් පොලිස් වෙඩි පහරින් ඇන්. ඇම්. බේරුනේ දසමයෙනි. එහෙත් ඒ වෙනුවෙන් කන්දසාමි ජීවිතය පුදනු ලැබීය.
1964 දී සභාග පෙරමුණු දේශපාලනය කරලියට පැමිණියේය. එය මල්ඵල ගැනුනේ 1970 ‘සමගි පෙරමුණ’ ආණ්ඩු බලය ලබා ගැනීමෙනි. මුදල් ඇමැති වූ ඇන්. ඇම්. ධනපතියන් සමඟ සටන් වැදුනේය. ජනතාවට නානාවිධ සහන, වරප‍්‍රසාද රැසක් ලබාදෙමින් රට සංවර්ධනය කරන ලදි. දේශීය හා විදේශීය සතුරු බලවේගයන්ට මුහුණ දුනි. ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සමඟ සටන් කරමින් මෙරට ආර්ථිකය සුරක්ෂිත කෙරීය. අධිරාජ්‍යවාදී කුමන්ත‍්‍රණකරුවෝ එහි වටිනාකම ජනතාවට තේරුම් ගැනීමට ඉඩ තැබුවේ නැත.
වර්ෂ 1952 දී ‘අයවර් ජෙනිස්’ කළ ප‍්‍රකාශයක් මෙසේය. “..... ආචාර්ය ඇන්. ඇම්. පෙරේරා ඉතා දක්ෂ පාර්ලිමේන්තුවාදියෙකි. ඔහුට ශ‍්‍රී ලංකාවේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී ආණ්ඩුවක විශිෂ්ටම අගමැතිවරයෙකු විය හැකිය.” එම උදාන වාක්‍ය සඵල කර ගැනීමට ලාංකික ජනතාව වාසනාවන්ත වූයේ නැත. 1977 පාර්ලිමේන්තු සටනින් ඔහු පරාජයට පත්විය. යළි පක්ෂය ප‍්‍රතිසංවිධානය කරමින් නව දිශාවකට දේශපාලනය මෙහෙයවන ලදි.
ජයග‍්‍රහණයේදී උදම් නොවුවා සේම පරාජයේදී සැලුනේද නැත. ඔහු මිය යන තෙක්ම පොදුජන උන්නතිය උදෙසා සටන් වැදුනේය. මෙම ශ්‍රේෂ්ඨ පුද්ගලයා මිය ගොස් වසර විසි නවයකි. එහෙත් ඔහු ඉදිරිපත් කළ දේශපාලන දර්ශනය නොනැසී පවතියි. එයින් ප‍්‍රයෝජන ගැනීම හෝ නොගැනීම ජනතාව සතුය.
වෛද්‍ය ලක්ෂ්මන් වසන්ත රුක්මාල්
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment