අධිනීතිඥ ගෝමින් දයාසිරි
මුම්බායි ත‍්‍රස්ත ප‍්‍රහාරයට ඉන්දියාව මුහුණ දුන් ආකාරය, ත‍්‍රස්තවාදයට එරෙහි ඉදිරි කි‍්‍රයාමාර්ග කෙසේ වේද, ත‍්‍රස්තවාදය විනාශ කිරීම සඳහා ලෝකය කෙසේ කි‍්‍රයා කළ යුතු ද, ත‍්‍රස්තවාදයට එරෙහිව ශ‍්‍රී ලංකාව යෙදී සිටින අරගලය ආදී කරුණු පිළිබඳ අධිනීතිඥ ගෝමින් දයාසිරි අප සමඟ මෙලෙස අදහස් දක්වයි.
මුම්බායි ප‍්‍රහාරයත් සමඟ යළිත් ලෝකයට ම දැකගත හැකි වූ ත‍්‍රස්තවාදයේ වියරු ස්වභාවය හඳුනා ගනිමින් ම අපි මේ සාකච්ඡාව අරඹමු?
ඉන්දියාවට පසුගිය මාස 18ක වගේ කාලයක දී නොකඩවා වගේ ත‍්‍රස්තවාදී බලපෑම් ඇති වුණා. මුම්බායි ප‍්‍රහාරයට දෙසතියකට කලින් ගුහාවතී ප‍්‍රදේශයෙත් විශාල ප‍්‍රහාරයක් සිදු වුණා.
එම චෝදනාව එල්ල වුණේ බංග්ලාදේශයෙන් ආ ත‍්‍රස්තවාදීන් ට යි. ඊට කලින් දිල්ලි, ජයිපූර්, අලහබාද්, බැංගලෝර් ආදී ප‍්‍රදේශ ගණනාවක විවිධ කණ්ඩායම් ප‍්‍රහාර සිදු කළා.
එරටේ ඇසෑම් බෙදුම්වාදීන්, කාශ්මීර බෙදුම්වාදීන්, නැක්සලයිට්වාදීන් වැනි ත‍්‍රස්ත කණ්ඩායම් රාශියක් කි‍්‍රයාත්මක වෙනවා. ඉන්දීය ආරක්ෂක අංශයන්ට මේ කණ්ඩායම්වලට මුහුණ දෙන්න සිදු වෙලා තියෙනවා.
පසුගිය සාර්ක් සමුළුවේ දී, මේ කලාපයෙන් ත‍්‍රස්තවාදය තුරන් කළ යුතු යැයි ඉන්දීය අගමැතිවරයා යෝජනාවක් ගෙනාවෙත් මේ අත්දැකීම් ඇති නිසා.
දකුණු ආසියාවෙනුත් ඉන්දියාව, පාකිස්තානය, නේපාලය, ශ‍්‍රී ලංකාව, බංග්ලාදේශය, ඇෆ්ගනිස්තානය වගේ රටවලට මේ ප‍්‍රශ්නය වඩාත් දැනෙනවා.
ආර්ථිකයට වගේ ම දේශපාලනයටත් ත‍්‍රස්තවාදයෙන් ප‍්‍රබල තර්ජනයක් එල්ල වෙනවා. මුම්බායි ප‍්‍රහාරයෙනුත් එය පැහැදිලියි. මේ තර්ජනය සමස්ත ලෝකයට ම එල්ල වෙන තර්ජනයක් ලෙස හඳුනා ගත යුතුයි. එය මැඩලීම සඳහා සියලු රටවල් එකට නැඟී සිටිය යුතුයි.
සාමාන්‍ය නීති යටතේ ත‍්‍රස්තවාදීන් සමඟ සටන් වැදීම අසීරු නිසා අමෙරිකාව, බි‍්‍රතාන්‍ය වගේ රටවල් විශේෂිත නීති ගෙනැත් තිබෙනවා.
එවැනි නීතිවල ස්වරූපය අනුව මානව හිමිකම්, ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය උල්ලංඝනය කරන වගන්ති අනිවාර්යයෙන් ඇතුළත් ව තිබිය හැකියි. එහෙත් කෘර ත‍්‍රස්තවාදය සමඟ සටන් කිරීමේ දී එසේ නොවී එය කිරීම දුෂ්කරයි.
එහෙත්, අප වැනි රටවල් ත‍්‍රස්තවාදය පරාජය කිරීම සඳහා පවතින නෙතික රාමුව ඇතුළත ගන්නා කි‍්‍රයාමාර්ග සම්බන්ධයෙන් පවා සමහර බලවත් රටවල් අකුල් හෙළන ස්වභාවයක් තියෙන්නේ?
ත‍්‍රස්තවාදය සෙසු මිනිසුන් ගේ ජීවත්වීමේ අයිතිය පවා උදුරාගනිද් දී ත‍්‍රස්තවාදය මැඬලන කි‍්‍රයාමාර්ග මිනිස් අයිතිවාසිකම් හා ගැටෙන බව සිතමින් රටකට බලා ඉන්න බැහැ.
බි‍්‍රතාන්‍යයේ පවා සෑම මාර්ගයක ම වගේ ආරක්ෂක කැමරා සවිකරලා. ඒවා මඟින් සාමාන්‍ය ජනයා පවා නිරන්තරයෙන් සෝදිසි කෙරෙනවා. එසේ තිබිය දී තමයි, අද බටහිර ලෝකය සහ ඔවුන් ගේ ආධාර ලබන රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කරන බවට අප වැනි රටවලට තර්ජනය කරන්නේ.
අමෙරිකාව තමන්ට එරෙහිව ඇතැයි කියන කි‍්‍රයාමාර්ග භයානක ලෙස මර්දනය කරද්දී මේ චෝදනා අදාළ වෙන්නේ නැහැ. අරාබිය, ඊජිප්තුව, කොලොම්බියාව වගේ රටවල එවැනි කි‍්‍රයාමාර්ග ඇති වුණත් ඒවා විවේචනය කරන්නෙත් නැහැ.
මොකද, මේ සමහර රටවල් අමෙරිකා ආධිපත්‍ය පිළිගන්නවා. අමෙරිකාවට වාසිදායක ආකාරයට තමන් ගේ සම්පත් යොදාගන්න ඉඩ ලබා දීම, යුද කඳවුරු පිහිටුවා ගන්න ඉඩ දීම වගේ දේවල් ඇතැම් රටවල් කරල තියෙනවා.
එවිට ඔවුන්ට එරෙහිව ඔය චෝදනාව එල්ලවන්නේ නැහැ. එහෙත්, ශ‍්‍රී ලංකාව වැනි රටක සුළු සිදුවීමක් වුණත් එය හුවා දක්වමින් පහර ගසනවා. මොකද, අපි ඒ ආධිපත්‍යයට යටවන්නේ නැහැ.
අපි, නොබැඳි පිළිවෙතක පිහිටා සිටින ස්වෙරී රාජ්‍යයක්. ඔය සමහර රටවල් මෙන් ත‍්‍රස්තවාදය මර්දනය කිරීමට මුවා වී දේශපාලන විරුද්ධවාදීන් විනාශ කිරීමට අප කි‍්‍රයාකරන්නෙත් නැහැ. හැබැයි ඔවුන් කෘර මර්දනයන් හි යෙදෙනවා.
ඇත්ත නම්, ශ‍්‍රී ලංකාව මානව හිමිකම්, ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය ආදී ඔවුන් කියන සෑම දෙයක් සම්බන්ධයෙන් ම ඉතාමත් විනිවිද පෙනෙන පරිදි කි‍්‍රයා කරන බවයි.
විදේශ අමුත්තන්ට මෙහි පැමිණ ඇත්ත දැනගන්න අප ඉඩ දීල තියෙනවා. එහෙත් ඉන්දියාව කිසිදු විදේශිකයකුට එවැනි අවසරයක් ලබාදෙන්නේ නැහැ. වෙනත් රටක අභ්‍යන්තර කටයුතුවලට ඇඟිලි ගැසීමට තවත් රටකට ඉඩක් නැහැ.
මුම්බායි ප‍්‍රහාරය හමුවේ අමෙරිකාවත් ඉන්දීය ආණ්ඩුවට දැඩි ලෙස සහාය පළ කරන පිළිවෙතක සිටියා. අමෙරිකාවේ ඊළඟ ජනාධිපති බැරැක් ඔබාමා ත‍්‍රස්තවාදයට එරෙහිව කිනම් මට්ටමකින් කි‍්‍රයාකරයි ද යන්න මෙතෙක් අපැහැදිලි වුණත් මේ ප‍්‍රහාරයත් සමඟ ඔහු ගේ ස්ථාවරයත් පැහැදිලියි. මේ කාරණයේ දි අමෙරිකාවේ දේශපාලනය ගැන ඔබේ අදහස කුමක් ද?
අද ඉන්දියාවත්, අමෙරිකාවත් අතර ඉතා කිට්ටු සම්බන්ධයක් තියෙනවා. ඉන්දියාව බටහිර ලෝකයට විශාල වෙළෙඳ පොළක්. ඒ වගේ ම, බටහිර ලෝකය ඉන්දියාව ගැන මෙතරම් උනන්දුවීමට තවත් ප‍්‍රබල හේතුවක් තමයි, ඔවුන්ට විශාල බලපෑමක් ඇති කරන චීනය ට එමඟින් බලපෑම් කළ හැකි වීම.
ඉන්දියාව සහ රුසියාව අතරත් සමීප මිත‍්‍රත්වයක් පැවතුණා. එහෙත් ඒ මත පමණක් රැෙඳන්නේ නැතිව අද ඉන්දියාව බටහිරට වඩාත් ළංවෙමින් සිටිනවා. පාකිස්තානයත් මේ වන විට අමෙරිකාවත් සමඟ සමීප සබඳතා පවත්වනවා.
දකුණු ආසියාවේ දේශපාලනයට අදාළ ව කලාපීය බලවතුන් සමඟ එවැනි මිත‍්‍රත්වයක් තිබීම බටහිරට අවශ්‍යයයි. එහි දී ශ‍්‍රී ලංකාව වැනි රටක් ඔවුන්ට එතරම් වැදගත් නැහැ.
ඔවුන් අප ගැන මෙපමණ ට උනන්දු වන්නේ ති‍්‍රකුණාමලය වරායත්, ගොඩනැඟෙමින් ඇති හම්බන්තොට වරායත් නිසා. මේ වරායන් දෙක ම තෙල් ප‍්‍රවාහනයේ දී චීනයට ඉතාමත් වැදගත් බව ඔවුන් දන්නවා.
අනෙක් කාරණය, අපට අයත් මුහුදු කලාපයේ තෙල් නිධි ඇතැයි අනාවරණ වීම. අමෙරිකාවේ මීළඟ ජනාධිපතිවරයා ලෙස ඔබාමාත් මේ කාරණා ගැන සැළකිල්ලෙන් සිටින බව මෙයින් පැහැදිලියි.
ත‍්‍රස්තවාදය පිළිබඳ ඉන්දීය පිළිවෙතට අදාළව, ඉන්දියාව ශ‍්‍රී ලංකාව දෙස බලන්නේ කවර ආකල්පයකින් ද?
ඉන්දියාවට ත‍්‍රස්තවාදී ප‍්‍රහාර එල්ල වූ බොහෝ අවස්ථාවල ඔවුන් චොදනා කෙළේ පාකිස්තානයටයි. මෑතක පටන් බංග්ලාදේශය දෙසටත් ඉන්දියාවේ ඇඟිල්ල දිගු වී තිබෙනවා. ඇෆ්ගනිස්තානය සහ නේපාලය ගැන වුණත් මේ කාරණයේ දී ඉන්දියාවට ප‍්‍රශ්න තිබෙනවා.
මේ නිසා තමන්ට බටහිර, නැඟෙනහිර, උතුර කියන පැති 3 න් ම යම් ශක්තිමත් ව්‍යුහයක් ගොඩනඟා ගැනීමට ඉන්දියාවට සිදුව තිබෙනවා. ආරක්ෂාව සම්බන්ධයෙන් එය අවශ්‍යයයි. ඊට විශාල මුදලකුත් වැය වෙනවා. එහෙත් තමන්ට දකුණින් ඇති ශ‍්‍රී ලංකාව සම්බන්ධයෙන් ඉන්දියාවට එවැනි ප‍්‍රශ්නයක් නැහැ.
කවර බලපෑම් ඇතිවුණත් ශ‍්‍රී ලංකාව සහ ඉන්දියාව අතර සමීප මිත‍්‍රත්වයක් තිබෙනවා.
එහෙත් ශ‍්‍රී ලංකාවේ ත‍්‍රස්තවාදයට එරෙහි මානුෂීය මෙහෙයුම් නතර කිරීම සඳහා තමිල්නාඩුවේ ඇතැම් දේශපාලනඥයන් මධ්‍යම ආණ්ඩුවට බලපෑම් කරන බවත්, ආසන්න කාලයේ එය උච්ඡතම අවස්ථාවකට ආ බවත් පෙනෙනවා. මුම්බායි ප‍්‍රහාරයෙන් පසු මේ තත්ත්වය කෙසේ වනු ඇති ද?
මුළුමහත් ඉන්දියාවම විශ්මයට පත්කළ මේ ප‍්‍රහාරයත් සමඟ ත‍්‍රස්තවාදයේ බියකරු බව, පිළිකුල් සහගත බව වඩාත් දැනෙන්නට පටන් අරන්.
මේ ප‍්‍රහාරය නිසා සිවිල් ජනයාට හානි නොවන පරිදි, ඔවුන් ත‍්‍රස්තවාදයේ පීඩනයෙන් මුදා ගැනීමට ශ‍්‍රී ලංකා ආණ්ඩුව සිදු කරන මෙහෙයුම් ගැන නිසි අවබෝධයකින් බලන්නටත් ඉන්දියාවට අවකාශයක් ලැබෙනවා.
පටු දේශපාලන වාසි තකා කි‍්‍රයා කරන තමිල්නාඩුවේ දේශපාලනඥයන්ට ඉන්දියාවේ මධ්‍යම රජයට යටත් වීමට සිදු වන බවත් පැහැදිලියි.
දැන් ඉන්දියාව කළ යුත්තේ අගමැති ආචාර්ය මන්මෝහන් සිං සාර්ක් සමුළුවට ඉදිරිපත් කළ කලාපයේ ත‍්‍රස්තවාදය සහමුලින් වැනසීමේ යෝජනාව කි‍්‍රයාත්මක කිරීම සඳහා පෙරට ඒමයි.
මෑතදී දිගින් දිගට ම ඉන්දියාවට එල්ල වූ ත‍්‍රස්ත ප‍්‍රහාර හමුවේ එරට බුද්ධි අංශ පිළිබඳ ඉන්දීය අගමැතිවරයාට යම් විවේචනයක් ඇති බව මුම්බායි ප‍්‍රහාරයට දින දෙක, තුනකට පෙරත් පෙණුනා. මේ ප‍්‍රහාරයත් සමඟ ඉන්දීය ආරක්ෂක අංශවල දුබලතා ඇතැයි පෙනී යනවා නේද?
මේ ගැන මවිත විය යුතු නැහැ. ඉන්දීය සාම සාධක හමුදාව ශ‍්‍රී ලංකාවේ කි‍්‍රයාත්මක වූ කාලයේ දී ඔවුන්ට ළංවීමට නොහැකි වූ ප‍්‍රදේශ එල්. ටී. ටී. ඊ. යෙන් මුදා ගැනීමට අපේ ආරක්ෂක හමුදාවන්ට හැකි වී තිබෙනවා.
ලෝකයේ හතර වැනි බලවත් ම හමුදාව වන ඉන්දීය හමුදාවටත් වඩා තමන් ඉදිරියෙන් සිටින බව ශ‍්‍රී ලංකා ආරක්ෂක හමුදා, බුද්ධි අංශ ගත වූ වසර 3 ඇතුළත පැහැදිලිවව පෙන්නුම් කළා.
එය ඔවුන් තුළ ඊර්ෂ්‍යාවක් ඇති කරන්නට තරම් ප‍්‍රබලයි. ත‍්‍රස්තවාදීන්ට එරෙහිව ශ‍්‍රී ලංකා හමුදා නිර්භිත හා දක්ෂ ලෙස සටන් කරන්නේ වසර 25ක අත්දැකීම් සමඟ.
ඉන්දීය ආරක්ෂක අංශ මේ ප‍්‍රහාරයට පෙර එය හඳුනා ගැනීමට අපොහොසත් වුණා.
එසේ ම ප‍්‍රහාරය ඇති වූ අවස්ථාවේ එය මර්දනය කිරීම සම්බන්ධයෙන් ද මුළුමනින් සාර්ථක වීමටත් නොහැකි වුණා. ත‍්‍රස්තවාදයට එරෙහිව ශ‍්‍රී ලංකා හමුදාවන්ගේ කි‍්‍රයාකලාපය අනුව පෙනෙන්නේ ඔවුන් ඊට වඩා ඉදිරියෙන් සිටින බවයි.
සාකච්ඡා කෙළේ ධම්මික සෙනෙවිරත්නඡායාරූපය - ප‍්‍රබෝධි ලංකා
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment